سوفیا پنای 32 ساله از زمان نوجوانی افکار مداوم در مورد غذا را تجربه کرده است.
در ذهنم، فکر می‌کردم به این معنی است که من فقط ضعیف هستم. من پرخور بودم من تعجب می کنم که چه بلایی سر من آمده است. چرا من همیشه نگران وعده غذایی بعدی ام هستم؟» او به Healthline گفت. من حتی ممکن است فوراً به غذا احتیاج نداشته باشم، اما همیشه آنجاست… مثل صدای پس زمینه است.»
در طول زندگی او، افکار دائمی در مورد غذا فروکش می کرد و اغلب در زمان های استرس زا یا زمانی که او سعی می کرد وزن کم کند، شدت می گرفت.
«من باید در مورد کالری یا چیزی که قرار است بخورم فکر می کردم. آیا به اندازه کافی سالم است، به اندازه کافی سالم نیست؟ آیا بعداً باید آن غذا را توجیه کنم؟» او گفت. اوایل زمانی که باردار بودم نیز این اتفاق افتاد. آیا این برای کودک زیاد است؟ همیشه آنجاست.»
در حالی که او از افکار مداوم آگاه بود، در میان گذاشتن آنها با پزشکش کمی بیش از یک سال پیش به او کمک کرد تا افکار مزاحم را به عنوان “صدای غذا” تشخیص دهد.
به “صدای غذا” به عنوان یک تظاهر شدید یا مداوم از واکنش نشانه غذا اشاره کنید.
این می تواند منجر به افکار مزاحم در مورد غذا و رفتارهای ناسازگار در خوردن شود.
کارل نادولسکی، متخصص غدد بالینی و متخصص چاقی در بیمارستان هلند و استادیار بالینی: «صدای غذا بخشی از پاتوفیزیولوژی باعث چاقی در بسیاری از افراد است، شاید شبیه به درک برخی از ناملایمات عصبی بیوشیمیایی در اختلالات سلامت روان. پزشکی در دانشگاه ایالتی میشیگان، به Healthline گفت.
پنا زمانی که پزشکش بیشتر در مورد صدای غذا توضیح داد و اینکه دیگرانی که با مدیریت وزن دچار مشکل هستند، اغلب صدای غذا را نیز تجربه می کنند، آرامش پیدا کرد.
“آرامش بخش است که بدانید اصطلاحی برای آن وجود دارد، زیرا به نوعی باعث می شود احساس ضعف کنید و فقط به آن اجازه می دهید شما را کنترل کند. [در واقع]، من تصمیم ندارم به این موضوع فکر کنم. ترجیح می‌دهم به این موضوع فکر نکنم.»
یک مطالعه نشان داد که 57٪ از افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند، افکار مداوم و مخرب در مورد غذا را تجربه می کنند، اما تنها 12٪ با اصطلاح “صدای غذا” آشنا هستند.
نادولسکی این را در مورد بیمارانی که درمان می‌کند درست می‌داند، همانطور که کاترین اچ ساندرز، MD، پزشک چاقی در پزشکی ویل کورنل و یکی از بنیان‌گذاران FlyteHealth.
ساندرز به Healthline گفت: “اکثر افراد مبتلا به چاقی، به ویژه آنهایی که استراتژی های مختلفی را برای درمان چاقی خود امتحان کرده اند، می توانند به شما بگویند که صدای غذا بخشی واقعی از بیماری آنهاست.”
ساندرز گفت از آنجایی که چاقی یک بیماری ناهمگن است، افراد مختلف علائم متفاوتی را در زمان های مختلف تجربه می کنند.
ساندرز توضیح داد که افزایش گرسنگی و افکار غذایی می تواند به دلیل مسیرهای هورمونی نامنظم ناشی از خود چاقی و سازگاری متابولیک است که زمانی اتفاق می افتد که فرد چاق وزن کم می کند.
تا زمانی که پنا از صدای غذا مطلع شد، تصور می کرد که فاقد اراده است و از وزن خود احساس شرم می کند. در طول سال ها، او سعی کرد با روش های مختلف از جمله ورزش منظم، رژیم کتو و حضور در کلینیک کاهش وزن، وزن خود را کاهش دهد.
هر کدام از اینها تا حدی به او کمک کرد تا به وزن مناسبی برسد، اما پس از آن وزن را دوباره به دست آورد.
پنا گفت: «اما حتی زمانی که برنامه‌ای به من داده شد و توانستم در مسیر باقی بمانم… آن سر و صدا هنوز در پشت ذهن من بود.
در یک نقطه، پزشک او یک داروی کاهش وزن برای او تجویز کرد که به متوقف کردن صدای غذا کمک می کرد.
او گفت: “این به من نگفت که نخورم، فقط به من یادآوری کرد که نگران آن نباشم.” «[شما] فکر می‌کنید این فقط غذاست، اما نه، این چیزی بود که من دائماً به آن فکر می‌کردم. آزار دهنده بود. من آن را برای حضور در آنجا انتخاب نکردم، اما همیشه آنجا بود.»
نادولسکی گفت: داروهای ضد چاقی مانند GLP-1 در کمک به صدای غذا موثر هستند.
او گفت: “ما بسیار خوش شانس هستیم که اکنون انواع داروها را در اسلحه خانه خود برای درمان چاقی با مزایای ذهنی، صدای غذا، همراه با جراحی داریم.”
سماگلوتاید، ماده فعال داروهای ضد چاقی مانند اوزمپیک و ویگووی، به افراد کمک می کند احساس سیری کنند و معده خود را کندتر خالی کنند. همچنین گیرنده‌های هورمون GLP-1 را فعال می‌کند که منبع قابل اعتمادی در بخش‌هایی از مغز هستند که به انگیزه و پاداش مرتبط هستند.
هر دوی این عملکردها ممکن است توضیح دهند که چرا این داروها به کاهش صدای غذا کمک می کنند.
ساندرز می‌گوید: «من صدای غذا را به‌عنوان نشانه‌ای از بیماری یا نتیجه مبارزه بدن فرد با کاهش وزن می‌بینم، بنابراین مدیریت صدای غذا بخشی از درمان مؤثر چاقی است».
نادولسکی موافقت کرد و خاطرنشان کرد که ارائه دهندگان باید با بیمارانی که هنگام نزدیک شدن به مراقبت های پزشکی خود با سر و صدای غذا به چالش کشیده می شوند، همدلی داشته باشند.
منبع: reuters
